"อนาคต"
...เมื่อใดก็ตามที่เรารู้ "อนาคต" เราก็จะไร้ "อนาคต"
และเมื่อนั้น...เราก็ไม่ต้องควบคุมการกระทำในวันนี้เพื่อ "อนาคต" ที่ดีอีกต่อไป
เพราะฉะนั้น...เก็บ "อนาคต" ไว้ให้เป็นของขวัญสำหรับการตื่นขึ้นมารับวันใหม่ครับ...
"อารยะขบขัน"
ยินดีต้อนรับทุกท่านเข้าสู่สังคม "อารยะขบขัน" ครับ
ผมเชื่อว่าอารยะขบขันจะช่วยแก้ไขปัญหาได้ทุกทุกเรื่องครับ......
และ ในสุขมีทุกข์ ในทุกข์มีสุข ซ่อนอยู่เสมอครับ ลองมองดูดีๆแล้วจะพบครับ.....

วันพฤหัสบดีที่ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2552

พี่ตื้บ คุยกับน้องๆ..."ประเทศไทย"...(พี่ตื้บ=พี่หมอ)

เมื่อ เมษายน 27, 2009 10:18 หลังเที่ยง,
nopmahidol1@gmail.com เขียนว่า:

สวัสดีครับ พี่ตึ๊บ หัวหน้าครอบครัว batman อารยะขบขัน
ขอบคุณครับพี่ตึ๊บ เมล์ของพี่ตึ๊บทำให้พวกเราคลายเครียด
และได้ความรู้กว้างขึ้นครับ พวกเราขอถามพี่ตึ๊บสั้นๆ
แต่อยากให้พี่ตึ๊บตอบพวกเรายาวๆครับ5555555555
ประเทศไทยเป็นประเทศเกษตรกรรมแต่ทำไม
รัฐบาลส่งเสริมอุตสาหกรรมมากกว่าครับ เป็นเพราะอะไรครับ
ประเทศไทยปิดประเทศแบบประเทศลาวเพื่อฟื้นฟู
ทรัพยากรของประเทศใหม่พี่ตึ๊บว่า ดีหรือไม่อย่างไรครับ
ระบบเศรษฐกิจที่เหมาะสมกับประเทศเรา
ควรเป็นระบบเศรษฐกิจแบบไหนครับ
ประเทศไทยหารายได้จากการท่องเที่ยวอย่างเดียวจะอยู่ได้ไหมครับ
ทำไมต้องพึ่งพาการส่งออกเป็นหลักด้วยครับ
ขอบคุณพี่ตึ๊บครับ พวกเรารอจนพี่ตึ๊บว่างจึงตอบได้ครับ

เคารพพี่ตึ๊บครับ
nop + tana
nopmahidol1@gmail.com / tanamahidol@gmail.com


เมื่อ เมษายน 28, 2009 2:14 ก่อนเที่ยง,
MOR THI-WA-WAT เขียนว่า:

มามะล้อมวงเข้ามาพี่จะเล่าอะไรให้ฟัง
ตะก่อนนี้มีสาวน้อยคนหนึ่งหน้าตาสะสวย มีกริยาอ่อนหวานน่ารัก
ดูเธอมีความสุขกับการทำไร่ไถนา ทั้งที่เธอไม่ได้รำ่รวยอะไรเลย
แล้ววันหนึ่งไม่รู้อะไรเข้าสิงเธอ ทำให้เธอขายที่นาไปอักโขเพื่อลงทุนทำโรงงาน
เพราะเธอเชื่อว่ามันจะทำให้เธอดูทันสมัย และมีอันจะกินมากขึ้น
เธอจึงโหมทำโรงงานเสียจนละทิ้งไร่นา
ขณะที่เธอทำโรงงานทั้งๆที่เคยไม่มีความรู้ทั้งการสร้างสิ่งใหม่
การผลิต และการขาย เธอจึงทำได้แค่รับจ้างผลิตตามคำสั่งเท่านั้น
ทีแรกก้อดูไปได้สวย แต่เมื่อทำไปสักพักเธอก้อมีเจ้าอื่นมาตัดราคาจนสู้ไม่ได้
ครั้นจะสร้างอะไรใหม่ๆขายเองก้อไม่มีความรู้พอที่จะทำอีก...กำเจงๆ
อย่าหวังเลยที่เธอจะย้อนกลับไปทำไร่ไถนาเหมือนเก่า
เพราะเธอลืมกำพืดเดิมไปหมดแล้ว...กำซำ้กำซ้อนเจงๆ
อา...แต่เธอยังมีหน้าตาสะสวยกริยาอ่อนช้อยน่ารักอยู่นี่นา
นึกได้ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจเป็นโสเภณี ให้ใครต่อใครได้มาเชยชมซำ้แล้วซำ้เล่า
และด้วยความน่ารักอ่อนหวานของเธอ ใครที่เคยสัมผัสก้อเอาไปลือกันต่อ
จนใครๆก้ออยากมาเชยชมเธอสักครั้ง
แต่เธอก้อเริ่มร่วงโรยไปตามสังขาร พร้อมๆกับลูกๆของเธอที่กินนมเต้าเดียวกัน
มาจนเติบใหญ่เกิดทะเลาะกันใหญ่โตที่ในซ่องนั่นเอง
วันนี้เธอขาดรายได้มาซื้อกับข้าวเลี้ยงลูกบังเกิดเกล้าทั้งหมดของเธอ
เธอกลายเป็นโสเภณีแก่ๆที่กวักมือเรียกให้ใครต่อใครมาเชยชมเธออีก
ด้วยการลดแลกแจกแถม แต่ก้อแทบจะไม่มีใครอยากมาอีกแล้ว
มันน่าเศร้าปะคับ ที่โสเภณีคนนั้นมีชื่อว่า...นางสาว"ไทย"

พี่หมอ

ภาพประกอบคอลัมน์ FOOL FEEL

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น