สวัสดีครับ พี่หมอ ที่นับถือของพวกเราหมู่ชนอารยะขบขัน
เรา2คนมีปัญหาเกี่ยวกับนิสัยของตัวเองครับ
ขอคำแนะนำจากพี่หมอด้วยครับ
ขอคำแนะนำจากพี่หมอด้วยครับ
ได้อ่านmailของพี่หมอที่ตอบเพื่อนๆชอบมากครับ
ให้ข้อคิดเข้าใจง่ายครับ
ให้ข้อคิดเข้าใจง่ายครับ
ผมเป็นคนเงียบมากครับ บางวันไม่อยากพูดกับใครเลยครับ
แต่ผมมีความสุขดีนะครับ พูดกับตัวเองบ้างคุยกับเพื่อนบ้างครับ
พ่อแม่พี่น้อง ไม่เข้าใจนิสัยผม เป็นห่วงผม แต่เพื่อนๆเข้าใจผมครับ
ผมบอกพ่อแม่พี่น้องว่าผมมีความสุขดี แต่ทุกคนไม่เชื่อผมครับ
ผมควรทำตัวอย่างไงดีครับ
ผมมีนิสัยขี้ขลาด ไม่กล้าสู้ใคร และขาดความมั่นใจ
ตั้งแต่เด็กเลยครับ ตอนอยู่ ป.5 คุณครูให้วาดภาพ
ความสามัคคึ ผมตั้งใจจะวาดภาพรถตกหลุมและมีคนมาช่วย
กันดึงรถขึ้น แต่ผมวาดได้แค่รถตกหลุมยังไม่ได้วาดคนมาช่วย
หมดชั่วโมงก่อน คุณครูหาว่าผมไม่ตั้งใจฟังคำสั่งของคุณครู
เรียกผมไปดุ ผมพยายามพูดบอกคุณครูผมยังวาดไม่เสร็จ
แต่ผมพูดไม่ทันคุณครูและกลัวมากครับ คุณครูตีผม2ที
ผมจำได้จนถึงวันนี้เลยครับ ทุกวันนี้ผมยังมีอคติกับอาชีพ
นี้มากครับ ผมชอบน้องคนหนึ่งมาก
ผมไม่กล้ามองหน้าเขาเวลาเดินสวนกัน
ผมไม่กล้ามองหน้าเขาเวลาเดินสวนกัน
ไม่กล้าทักด้วยครับ เพื่อนๆชอบล้อเรื่องเปิ่นๆของผมเป็นประจำครับ
ผมไม่รู้จะโต้ตอบเพื่อนๆอย่างไรครับ กลัวเพื่อนไม่ให้เข้ากลุ่มครับ
ผมควรเริ่มจะแก้ไขนิสัยตัวเองอย่างไรดีครับ
ขอบคุณครับพี่หมอ
wor&yoขอบคุณครับพี่หมอ
เมื่อ เมษายน 8, 2009 4:30 หลังเที่ยง,
MOR THI-WA-WAT เขียนว่า:
ดีค้าบบบน้องๆ
ที่เงียบนี่คงไม่ใช่เพราะปัญหากลิ่นปากนะคับ (อะ.งล้อเล่งงง)
พี่ว่าเราไม่จำเป็นต้องพูดหรอกคับ แต่เราต้องรู้จักแสดงออก
เพราะไม่งั้นมันเหมือนเราขังตัวเองอยู่ในร่างตัวเองนะคับ
ลองเขียนบันทึกความสุขดูสิคับ แล้วรวบรวมเอาไว้
พอได้จังหวะสักเดือนนึง ก้อเข้าไปกราบที่ตักพ่อกะแม่
แล้วบอกว่าเรามีความสุขที่ได้เป็นลูกของท่าน
แล้วก้อยื่นบันทึกให้อ่าน ท่านคงเข้าใจอะคับ
พ่อแม่ลูกกัน ถึงจะสื่อกันได้ แต่พี่ว่าเราน่าจะคุยๆกะท่านบ้างนะ
พี่เคยเจอคนที่พ่อกะแม่ไม่อยู่คุยด้วยแล้ว
เค้าเศร้ามากนะคับ เค้าได้แต่เสียดายว่าหลายเรื่องที่ยังไม่ได้บอกท่าน
เรื่องสำคัญคือบอกรักท่านนี่แหละ บอกไปเลยคับไม่ต้องอาย
(แหม..ทีจีบหญิงยังบอกรักกันได้ทั้งวันเลยนี่นาาา)
พี่เคยโดนครูศิลปะตีมือแตกเลยแหละ
เพราะพี่ไม่ยอมวาดรูปตามแบบที่แกสั่ง
แล้วพี่ก้อตกวิชาวาดเขียนด้วย แต่พี่ไม่เคยกลัว
ที่จะวาดในสิ่งที่ตัวเองอยากทำ
ไม่กลัวไม้เรียว(แบบว่า..ด้านมากกกกกอะนะ)
บางทีอธิบายครูก้อไม่ฟังเหมือนกัน
พี่ก้อเลยเลิกหมด อยากตีก้อตีไป
พี่ก้อทำแบบพี่ไป ครูก้อโกรธไปดิ
แต่พี่เฉยๆอะ(บอกแล้วว่าทั้งดื้อทั้งด้านของแท้)
จนเพื่อนๆพี่เรียกพี่ว่าไอ้บ้าบิ่น เพราะกล้าท้าทาย
อำนาจไม้เรียวซะงั้น ที่พี่กล้าทำแบบนี้
เพราะพี่ต้องการพิสูจน์อะไรบางอย่าง
และพี่คิดว่าความกล้าของพี่จะไม่ทำให้ใคร
เดือดร้อน (ยกเว้นตัวเองและครู)
ทุกวันนี้เพื่อนๆยังล้อพี่อยู่ว่า มันยังซ่าเหมือนเดิม
คนเราจำเป็นต้องกล้าทำในสิ่งที่ถูกต้อง
อย่ายอมให้สิ่งไม่ดีมาครอบงำ
และอย่าเอาความกล้าของเราไปทำให้ใครเดือดร้อนนะคับ
พี่ตึ้บเอง
ภาพสีน้ำตีพิมพ์ในเสาร์สวัสดี หนังสือพิมพ์กรุงเทพธุรกิจ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น