ถึง itisamare@gmail.com
วันที่กุมภาพันธ์ 17, 2009 2:28 หลังเที่ยง
เรื่อง ENTRANCE
สวัสดีค่ะ พี่หมอ พี่ตึ๊บ พี่ทิววัฒน์ ที่นับถือของพวกเรา
ชาวอารยะขบขัน เพลงสามัญประจำบ้าน สังคมเป็นมิตร
พี่สบายดีป่ะคะ พวกเราคิดถึงพี่นะคะ(นินทาค่ะ)
พี่ post คุยในทู้ของพวกเราม่ายล่ายเล้ยหรือคะ
พวกเรามีเรื่องม่ายค่อยจะสบายจิตค่ะ
คุยกัลในกลุ่มแว๊วยังหาข้อสรุปที่ดีๆม่ายล่ายเล้ยค่ะ
น้องในกลุ่มบอกห้ายพวกเราลอง MAIL ขอคำปรึกษาจากพี่ค่ะ
พวกเรามีน้องที่จะ ENTRANCE ปีนี้ค่ะ
ปัญหาคือคุณพ่อและคุณแม่ต้องการเลือกมหาลัยและคณะ/สาขาห้ายน้องๆ
ซึ่งน้องๆม่ายชอบเล้ยค่ะแต่คะแนนของน้องๆถึงเลือกด้ายค่ะ
พวกเราเป็นคนกลางระหว่าง Kพ่อ และ Kแม่กับน้องๆ
พวกเราสงสารน้องๆแต่ม่ายรุจะพูดกับ Kพ่อ และ Kแม่
อย่างไรห้ายท่านอนุญาตห้ายน้องๆด้ายเลือกเรียนตามจายค่ะ
พวกเราตั้งจายจะเอาMAILตอบในครั้งนี้ของพี่ห้ายท่านอ่านค่ะ
และพวกเราอยากห้ายพี่คุยในรายการเป็นอยู่คือด้วยค่ะ
Kพ่อ และ Kแม่ ของพวกเราฟังรายการเป็นอยู่คือทุกคืน
วันเสาร์อยู่แว๊วค่ะพี่อาจจะช่วยน้องๆของพวกเราด้ายค่ะ
พวกเราขอบพระคุณพี่ล่วงหน้านะคะ
NU.....WASP
พวกเรามีลาภปาก+ลาภกระเพาะมา2วันแว๊วค่ะกินๆกัลปาย
ก้อคุยถึงพี่ปายล่วยค่ะพวกเราอิ่มกัลพุงกางเล้ยค่ะ
พี่รู้สึกหร่อยกับพวกเรามั่งป่ะคะอิอิอิอิอิ55555
พวกเรามีกุลสตรีตัวเล็กม๊ากประจำกลุ่มทำหารหร่อยเจ๋งค่ะ
ไว้ได้เจอกัลพี่อาจด้ายอิ่มหยั่งพวกเราค่ะ แหะๆอิๆ55กับๆอู๊ดๆ
จากMOR THI-WA-WAT
ถึง wasptube@gmail.com
วันที่กุมภาพันธ์ 17, 2009 4:44 หลังเที่ยง
เรื่อง Re: ENTRANCE
nu wasp คับ
อ่านแล้วต้องรีบตอบเลยคับ ท่าทางทั้งพี่น้องจะวุ่นวายใจกันใหญ่
เอางี้พี่มีเรื่องจริงเล่าให้ฟัง....มันเพิ่งเกิดขึ้นไม่กี่ปีมานี้เองคับ
มีครอบครัวหนึ่ง มีลูกคนเดียวและปรารถนาดีอยากให้ลูกมีความสุข
ประสบความสำเร็จอย่างพ่อ แม่ ลูกเป็นเด็กเรียนดีมาก
จะสอบเข้าอะไรก้อได้อยู่แล้ว พ่อบอกให้ลูกเลือกคณะที่อยากเรียน
แต่แม่เลือกคณะให้ลูกทั้งหมด(เหมือนกะป้าแกจะเรียนเองงั้นแหละ)
และบอกพ่อว่าที่ผ่านมาชั้นดูแลลูก เลยรู้ว่าลูกควรจะเรียนอะไร อ้าว...ซะงั้น
ลูกอึดอัดมาก แต่พ่อช่วยอะไรไม่ได้เลย (แม่ใหญ่สุดในบ้านใช่ปะ)
แล้วลูกก้อติดคณะที่แม่เลือก(เศร้าจัง) เรียนปีแรกเกรดตกอย่างน่าใจหาย
แม่ก้อหงุดหงิด (พ่อยังช่วยอะไรไม่ได้ตามเคย) เรียนไปสามเทอม
เกือบโดนรีไทร์ GPA เหลือ 1.6 เทอมหน้าตายแน่
สุดท้ายเรียนไม่ได้ คราวนี้คนfailสุดคือแม่ พอโดนรีไทร์
ลูกแฮปปี้มากกกกเพราะไม่ต้องเรียนไอ้ที่ไม่ชอบแล้ว
พ่อเลยขอให้แม่ดูอยู่ห่างๆ พ่อขอดูเอง
จากนั้นลูกสอบใหม่ได้คณะตัวเองชอบ
คราวนี้เรียนแบบทีมชาติเลย ลูกมีความสุข
พ่อมีความสุข แล้วแม่ก้อมีความสุข
กว่าจะรู้ว่าลูกคือสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าคน ไม่ใช่ไม้ดัด
ที่จะดัดให้ได้ตามใจพ่อแม่นั้น เราเกือบจะต้องเสียเด็ก
ที่มีอนาคตไปอีกคน ดีที่ว่าเสียเวลาแค่สองปี
เราไม่รู้หรอกว่าวันข้างหน้าน้องเค้าจะประสบความสำเร็จรึเปล่า
การเรียนในระบบมันไม่พอหรอกสำหรับชีวิตจริง ไม่ต้องกลัว
ที่จะผิดพลาด เพราะทุกครั้งที่พลาดเราจะเติบโตขึ้น
ดูอย่างต้นมะละกอสิ มันมีแผลเต็มไปหมด ถ้าไม่มีแผลมันไม่โตหรอกเนอะ
อยากให้น้องเค้าเลือกเองดู ให้เค้าถามตัวเองว่าชอบอะไร แล้วเราเป็นแค่โค้ช
บางทีไอ้ที่น้องว่าดี เราอาจเห็นว่าแย่ แต่ที่น้องว่าแย่เรากลับว่าดีก้อได้
แต่ไม่ว่ายังไงเราต้องเคารพความคิดกันและกัน และเคารพชีวิตเค้าด้วย
เราคงไม่ได้อยู่คอยแนะนำดูแลเค้าไปตลอดชีวิตแน่ๆ เพราะงั้น
เราต้องเริ่มหัดให้เค้าดูแลตัวเองตั้งแต่ตอนนี้ ไม่ต้องกลัวล้มเหลว
อย่ากลัวแพ้ รีบรู้จักมันซะ แล้วคบกะมันให้เป็นเพื่อนสนิท
แล้วมันจะช่วยเราในเวลาคับขัน
ลองคิดดูนะคับ ถ้าน้องเค้าต้องเรียนในสิ่งที่ไม่ชอบ
แล้วเค้าต้องจมอยู่กะมันไปตลอดชีวิต เค้าคงไม่มีความสุขอีกต่อไป
แล้วใครจะรับผิดชอบชีวิตที่เหลืออยู่ของเค้าล่ะคับ
เล่ามาซะเยอะ..พี่ไม่รู้ว่าจะเกิดประโยชน์กะใครได้รึเปล่านะคับ
พี่ว่าลองดูนะ เพราะที่เล่ามาน่ะพี่ลองมาแล้ว
และได้เห็นตัวอย่างมาแล้ว ผ่านการทดลองมาแล้วด้วย
ขาดแค่ อย.ยังไม่รับรองเท่านั้น เพราะฉะนั้น...
ห้ามเชื่อแต่ขอท้าให้ลองนะคับ ไม่ได้ผลยินดีคืนเงิน
(ไปเอาเงินที่คุณพ่อกะคุณแม่เองนะคับ พี่ไม่เกี่ยว)
ขอบคุณที่ใช้บริการ รับซาละเปาเพิ่มมั้ยค้าบบบบ
โอกาสหน้าเชิญใหม่ค้าบบ
พี่หมอ
ภาพประกอบคอลัมน์ IMAGE HUMAN
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น