"อนาคต"
...เมื่อใดก็ตามที่เรารู้ "อนาคต" เราก็จะไร้ "อนาคต"
และเมื่อนั้น...เราก็ไม่ต้องควบคุมการกระทำในวันนี้เพื่อ "อนาคต" ที่ดีอีกต่อไป
เพราะฉะนั้น...เก็บ "อนาคต" ไว้ให้เป็นของขวัญสำหรับการตื่นขึ้นมารับวันใหม่ครับ...
"อารยะขบขัน"
ยินดีต้อนรับทุกท่านเข้าสู่สังคม "อารยะขบขัน" ครับ
ผมเชื่อว่าอารยะขบขันจะช่วยแก้ไขปัญหาได้ทุกทุกเรื่องครับ......
และ ในสุขมีทุกข์ ในทุกข์มีสุข ซ่อนอยู่เสมอครับ ลองมองดูดีๆแล้วจะพบครับ.....

วันพฤหัสบดีที่ 21 มกราคม พ.ศ. 2553

พี่ตื้บ คุยกับน้องๆ..."ความสุข ประเพณีรับน้อง มนุษย์"...(พี่ตื้บ=พี่หมอ)

เมื่อ มีนาคม 25, 2009 8:45 หลังเที่ยง,
somsu2007@gmail.com เขียนว่า:

สวัสดีค่ะ พี่หมอ  พี่ตึ๊บ ของพวกเราทู้กๆคน
พวกเรา3คนขอรบกวนเวลาพี่หมอสักหน่อยนะคะ
ขอถามและขอทราบความคิดเห็นจากพี่หมอดังนี้ค่ะ
somsu2007@gmail.com
ความสุข อยู่ที่ไหน หาซื้อหรือขอยืมหรือขอกันได้ไหมคะ
ห้ามพี่หมอตอบว่าอยู่ที่จายนะคะ เพราะไปย๊ากยากกว่า
ไปตลาดม๊ากมากเล้ยค่ะ
som

kob20su@gmail.com
ประเพณี!รับน้อง พี่ตึ๊บเคยถูกรับน้อง เคยเป็นพี่รับน้อง บ้างไหมคับ
ชอบหรือไม่ชอบคับ ควรมีต่อไปไหมคับ เป็นประเพณี! จริงหรือคับ
kob

foresu2550@gmail.com
ธรรมชาติดั้งเดิมของ มนุษย์ ดีงาม หรือ ชั่วร้าย คร๊าบ
กรรม เป็นตัวกำหนดพฤติกรรม มนุษย์ จริงหรือไม่คร๊าบ
fore

พวกเราขอบคุณพี่หมอล่วงหน้าค่ะ พวกเราจะเอาเมล์ไปลง
หนังสือรุ่นค่ะ ไม่ได้รีบหรอกค่ะพวกเรารอเมล์ตอบได้ค่ะ
(น้องตัวจิ๋วขอร้องให้พวกเราเขียนประโยคนี้ทุกฉบับค่ะ)

นับถือพี่หมอค่ะ
som***kob***fore กับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ555555555555
ก๊วนเพลงสามัญประจำบ้านและสิ่งแวดล้อมเป็นมิตร


จาก MOR THI-WA-WAT
ถึง somsu2007@gmail.com
วันที่เมษายน 8, 2009 3:47 หลังเที่ยง
เรื่อง Re: ความสุข ประเพณีรับน้อง มนุษย์

หวัดดีคับ
ขออภัยตอบช้านะคับ แบบว่างานเข้าคับ
งั้นพี่ตอบเลยละกันนะคับ
ความสุขไม่มีขายคับ อยากได้ต้องหาเอง แล้วไม่ต้องหาไกลเลยคับ
มันอยู่ใกล้ๆเรานี่เอง ลองทำดีกะคนอื่นดิ เช่นการให้
แล้วไม่ต้องคิดจะหวังอะไรกลับคืน เมื่อเราเห็นรอยยิ้ม
แค่นี้ก้อ...บรมสุขแล้วอะคับ
เรื่องรับน้องนี่ พี่ว่าต้องกลับไปถามก่อนว่า ประเพณีคืออะไร
แล้วมานั่งดูว่า มันมีสองด้านนะ แล้วแต่ว่าเราจะชอบด้านไหน
ได้คำตอบแล้วค่อยมาคุยกันนะคับ
ธรรมชาติมนุษย์ ก้อเหมือนสิ่งมีชีวิตอื่นๆอะคับ คือรักตัวกลัวตาย
เราต่างจากสัตว์ตรงที่เรารู้ว่าเราต้องตาย เราเลยห่วงตัวเองว่า
จะไม่มีความสุข แถมยังห่วงลูกหลาน เลยต้องกอบโกยไว้มากๆ
แต่สัตว์ไม่เคยสะสมอะไรมากมาย จะมีบ้างก้อพอประทังชีวิต
การที่คนเรารู้ว่าต้องตายนี่แหละ มันทำให้เกิดความวุ่นวาย แย่งกิน
แย่งใช้ แย่งบ้าน แย่งเมือง กันไม่รู้จบ
อย่าไปโทษกรรม แล้วก้ออย่าปล่อยไปตามกรรมเลยคับ
จัดการที่ตัวเองตั้งแต่วันนี้ ด้วยการรู้จักแบ่งปัน ไม่สะสมเกินจำเป็น
และรู้จักเคารพทุกสิ่งรอบๆตัวเรา ถ้าเริ่มทำได้ความชั่วร้ายจะลดลงคับ

พี่ตึ้บเองคับ


ผลงานหนังสือเล่มที่สอง "นิทานรู้ทัน"

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น