"อนาคต"
...เมื่อใดก็ตามที่เรารู้ "อนาคต" เราก็จะไร้ "อนาคต"
และเมื่อนั้น...เราก็ไม่ต้องควบคุมการกระทำในวันนี้เพื่อ "อนาคต" ที่ดีอีกต่อไป
เพราะฉะนั้น...เก็บ "อนาคต" ไว้ให้เป็นของขวัญสำหรับการตื่นขึ้นมารับวันใหม่ครับ...
"อารยะขบขัน"
ยินดีต้อนรับทุกท่านเข้าสู่สังคม "อารยะขบขัน" ครับ
ผมเชื่อว่าอารยะขบขันจะช่วยแก้ไขปัญหาได้ทุกทุกเรื่องครับ......
และ ในสุขมีทุกข์ ในทุกข์มีสุข ซ่อนอยู่เสมอครับ ลองมองดูดีๆแล้วจะพบครับ.....

วันอังคารที่ 8 มิถุนายน พ.ศ. 2553

นิราศรถไฟลอยฟ้า...

   ฝ่าฟ้ามากร่างกลางเมืองหลวง
ทะยานชมน้ำครำระกำทรวง
กว่าจะล่วงได้แล่นแสนระอา

โอ้พรุ่งนี้มีฤกษ์เบิกฟ้าวิ่ง
ไม่หย่อนยิ่งดั่งใจที่ใฝ่หา
ฝ่าเพลินจิตสีลมตรมอุรา
ไม่เห็นหน้าผู้คนเดินบนดิน

   "สาวรีย์..." พานควายก็กรายผ่าน
วิ่งเพ่นพ่านบนหัวคนกลัวสิ้น
อยู่เบื้องล่างแลฟ้าน้ำตาริน
ไม่คุ้นชินแท่งคอนกรีตมหึมา
  
   ถึงชิดลมเคยชิดโฉมกินลมเล่น
แต่ไม่เห็นโฉมตรูอยู่ไหนหนา
หรือเจ้าควงกับใครไม่โผล่มา
ทิ้งพี่หน้ามาแตร์ฯ แม่คนดี

ฝุ่นคลาคล่ำเสียงขรมระทมนัก
โอ้ยอดรักเคราะห์ซัดเจ้าเข้าหรือนี่
ภูติตนใดสิงผู้ใหญ่สิ้นใจดี
สถานีนี่นี้เป็นพยาน...

   กำลังใจมีเท่าไหร่ส่งให้น้อง
ช่วยกันฟ้องให้โลกรู้หนูร้าวฉาน
ไม่อยากให้ฝุ่นควันมารังควาน
ร่วมประสานร้อง NOWAY STATION เอย

ห ม อ
สถานีรถไฟชิดลม เมื่อ 28 พ.ย. 42 14.50 น.



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น